adohai naseb~

disebalik saat-saat genting nak final,

jauh terbuku tersemat suatu perasaan tensyen yg teramat disebabkan sebab yg musabab,

bukan saja rasa yg lahir dari jumlah  sbjek yg perlu dibaca,atau beban paper yg akan ditnggung direct selame beberape hari,

tapi ingin ku nyatakan rase teramat pilu,sendu,perahnye saye, gundah gandih dan otak bercelari  

tak ku sngka stesen petronas tmpat terakhir buatmu..

tak ku sngka 22 april hari jd mu fakhri,hari gembira buat mu,tp hari malang buatku

tak ku sgka rajen utk mengisi mnyak hari ini,

tak ku sngka mase dan ketika buat kte hanya singkat...

hanya naseb dpt diubah, tp bukan takdir utk dilawan.

yg trjadi mmg dikesal, tp yg lepas biarlah let gone be by gone.

sodehh sodehhh satio~

P/s: hope u always trust me dear.